Buren
Utrecht 2004
Uit 'Kindgevoel', expositie Rasa (2005) en 'Levensgolven' expositie Podium Mozaiek (2022): Gevoelig, geluk, genieten en groei.
‘Kindgevoel’ gaat over de zoektocht naar het kind in mezelf. Dat begon in 2002 toen ik naar Suriname, het land van mijn moeder, ging om kinderen te fotograferen. Ik vind kinderen de leukste, liefste en wijste mensen die er bestaan. Ik geloof ook dat er met aandacht naar kinderen moet worden gekeken. Kindertijd lijkt onbezorgd, maar er gaat dikwijls meer in kinderen om dan volwassenen vermoeden. Onbewust gaf ik in Suriname niet alleen aandacht aan de kinderen daar, maar is dat het begin geweest van de zoektocht naar het kind in mezelf. Ik ontdekte pas later dat mijn werk leek op een dagboek van mijn onbewuste.
De series ‘Den Pikin’, ‘Buren” en ‘Leren stierenvechten’ vormen het drieluik van de expositie ‘Kindgevoel’.
‘Levengolven’ gaat over hoe ik als kind, binnen mijn familie, emoties voelde die te groot waren om te bevatten. Hierdoor ontwikkelde ik, onbewust, gedachten en gedrag die mij belemmerden, om deze na bewustwording weer af te wikkelen. Het gaat er ook over hoe je elkaar als familie, generatie op generatie, helpt groeien. Juist daar waar het botst, ligt de mogelijkheid weer harmonie te vinden.
'Buren' staat voor gevoelig. In deze serie herkende ik mijzelf in de meevoelende woorden van mijn buurmeisje, dat zittend op de stoep tegen mij zei: ”Soms vind ik mijn moeder zo zielig, want ze mist haar moeder en haar land zo.”